"Generał Jan Jagmin Sadowski obrońca Śląska" Jan Z
: pn kwie 20, 2009 10:50 am
Autor postu: Jagmin
Autor - Jan Zieliński. Książka stanowi biografię generała, zwłaszcza przez pryzmat września, jest też nieco o Zaolziu, pracach fortyfikacyjnych na Śląsku, opracowaniach toretycznych Sadowskiego i innych okresach. Dość szczegółowo jak na skromne opracowanie opisano walkę pułków śląskich od 1 września do bitwy pod Tomaszowem Lubelskim 3 tygodnie później. Warto zwrócić uwagę na tarcia między Sadowskim a jego przełożonymi - Szyllingiem i Piskorem.
Czyta się dobrze, cennym dodatkiem są bogato cytowane wspomnienia generała oraz załączony kilkunastostronicowy opis działań we wrześniu autorstwa samego Sadowskiego.
Zainteresowanym tematem - polecam.
Po raz kolejny uderza mnie słaba orientacja ówczesnych wyższych oficerów w realiach stosunków międzynarodowych i swego rodzaju "romantyzm" polityczny. Dla Sadowskiego zaskoczeniem była postawa Polski w sprawie Zaolzia - liczył, że pomożemy Czechosłowacji. Dla odmiany Rowecki w swoich wspomnieniach pokazał dalece większą ignorancję, uważając iż w sierpniu 1939 Polska winna dać sygnał Brytyjczykom i wspólnie rozpocząć działania przeciw Niemcom (sic!), gdyż lepsza ku temu sposobność była jedynie przy okazji Zaolzia, kiedy to, zdaniem Roweckiego, Polska miała możliwość poderwać do walki Czechosławację, Francję i Wielką Brytanię - które swoje wystąpienie zbrojne uzależniały od nas. Hmm...
Autor - Jan Zieliński. Książka stanowi biografię generała, zwłaszcza przez pryzmat września, jest też nieco o Zaolziu, pracach fortyfikacyjnych na Śląsku, opracowaniach toretycznych Sadowskiego i innych okresach. Dość szczegółowo jak na skromne opracowanie opisano walkę pułków śląskich od 1 września do bitwy pod Tomaszowem Lubelskim 3 tygodnie później. Warto zwrócić uwagę na tarcia między Sadowskim a jego przełożonymi - Szyllingiem i Piskorem.
Czyta się dobrze, cennym dodatkiem są bogato cytowane wspomnienia generała oraz załączony kilkunastostronicowy opis działań we wrześniu autorstwa samego Sadowskiego.
Zainteresowanym tematem - polecam.
Po raz kolejny uderza mnie słaba orientacja ówczesnych wyższych oficerów w realiach stosunków międzynarodowych i swego rodzaju "romantyzm" polityczny. Dla Sadowskiego zaskoczeniem była postawa Polski w sprawie Zaolzia - liczył, że pomożemy Czechosłowacji. Dla odmiany Rowecki w swoich wspomnieniach pokazał dalece większą ignorancję, uważając iż w sierpniu 1939 Polska winna dać sygnał Brytyjczykom i wspólnie rozpocząć działania przeciw Niemcom (sic!), gdyż lepsza ku temu sposobność była jedynie przy okazji Zaolzia, kiedy to, zdaniem Roweckiego, Polska miała możliwość poderwać do walki Czechosławację, Francję i Wielką Brytanię - które swoje wystąpienie zbrojne uzależniały od nas. Hmm...