Fedor von Bock
(1880 - 1945), generał pułkownik,
dowodził we wrześniu 1939 roku Grupą Armii "Północ"
(liczyła 630000 żołnierzy w składzie 3 i 4 armii)
w agresji na Polskę, późniejszy feldmarszałek
(1940).
Fedor von Bock urodził się w Kustriniu
3 grudnia 1880 roku. Brał udział w I wojnie światowej
i ukończył ją w stopniu majora. W marcu 1939 roku
wkroczył na czele wojsk niemieckich do Czechosłowacji.
Następnie brał udział w ataku na Polskę i Francję.
W 1940 roku został mianowany jednym z dwunastu
feldmarszałków. W 1941 roku miał zdobyć Moskwę,
ale w listopadzie, w momencie jak był już od miasta
o około 350 km Hitler uszczuplił jego armię aby
wesprzeć oblężenie Leningradu i Kijowa. Został
zastąpiony przez Gunthera von Kluge, a sam objął
dowodzenie po śmierci Walthera von Reichenau na
południowym odcinku frontu.
Bock odmówił wzięcia udziału w spisku
przeciwko Hitlerowi, ale nie wydał spiskowców
Gestapo. Von Bock wraz z żoną i córką zginęli
w Hamburgu podczas nalotu alianckiego 4-go maja
1945 roku.
|