Działania lotnictwa polskiego na froncie wschodnim w dniu 17 września 1939

Por. pil. Stanisław Zatorski (ze 113 eskadry stacjonującej wraz ze 114 na lotnisku Petlikowice koło Buczacza) stoczył dramatyczną walkę z myśliwcami radzieckimi. Ciężko ranny Polak po uszkodzeniu dwóch Polikarpow I-153 (lub Polikarpow I-16) lądował pod Pińskiem i zmarł w drodze do szpitala.

W rejonie Horodenki ppor. pil. Włodzimierz Klawe, wykonując rozpoznanie odcinka granicznego ostrzelał z lotu niskiego kolumnę samochodów Armii Czerwonej.

Rozpoczęła. się ewakuacja polskiego lotnictwa do Rumunii. Przed odlotem na południe ppor. pil. Tadeusz Koc ze 161 eskadry myśliwskiej zestrzelił rozpoznawczy samolot Polikarpow R-5 z czerwoną gwiazda na skrzydłach. Po południu samoloty Armii Czerwonej bombardowały Nową Wilejkę oraz zgrupowanie Korpusu Oddziałów Pogranicza "Ossowiec".

Rozpoznawczy Lublin R-XIII F pilotowany przez pchor. pil. Kazimierza Leskiego został zestrzelony przez oddziały sowieckie w okolicy wsi Jagielnica koło Czortkowa. Lotnik dzięki okolicznym mieszkańcom uniknął niewoli sowieckiej.

Trzy samoloty sowieckie ostrzelały z lotu niskiego ulice Grodna, raniąc ciężko 1 żołnierza. Obrona przeciwlotnicza pociągu pancernego "Głowacki" odparła nalot 3 samolotów radzieckich w rejonie Sarn. Zestrzelono 1 samolot.

Według niepotwierdzonych danych polski pilot na P-11 zestrzelił około 12:00 dwa bombowce SB-2 oraz uszkodził trzeciego, które atakowały stację kolejową Tarnawica Leśna (9 km od Nadwórnej). Później musiał przymusowo lądować z powodu braku paliwa i dostał się do niewoli sowieckiej i przebywał przez pewien czas w obozie w Charkowie.

Brygada Bombowa została zaskoczona podczas ewakuacji przez czołgi sowieckie i jeden "Łoś" został zniszczony.