Starzyński Stefan

(1893-1944), polski działacz niepodległościowy, polityczny i społeczno-gospodarczy, ekonomista, publicysta. Przed I wojną światową członek organizacji niepodległościowych i paramilitarnych, m.in. od 1912 w Związku Strzeleckim w Warszawie. 1914-1917 oficer I Brygady Legionów Polskich, następnie w Polskiej Organizacji Wojskowej. Do 1921 pozostawał w służbie wojskowej. 1924-1934 wiceminister skarbu i wiceprezes Banku Gospodarstwa Krajowego. 1930-1933 poseł na sejm. Od 1931 wykładowca w Szkole Głównej Handlowej.

1934-1939 komisaryczny prezydent Warszawy, autor planu rozbudowy i modernizacji stolicy. Działacz Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, następnie Obozu Zjednoczenia Narodowego.

We wrześniu 1939 komisarz cywilny przy Dowództwie Obrony Warszawy, faktyczny przywódca walczącej stolicy. Aresztowany przez Niemców, w październiku 1939 osadzony na Pawiaku, w grudniu tegoż roku wywieziony do obozu koncentracyjnego (prawdopodobnie Dachau). Okoliczności i dokładna data śmierci nie znane.