Obrona fortu Węgierska Górka 1939

W 1939 Węgierska Górka stanowiła rejon umocniony zamykający dogodne przejście ze Słowacji na Żywiec, w czasie kampanii wrześniowej broniony przez:

• 1 baon (dca mjr K. Czarkowski) z 2 pp KOP,
• kompanię baonu ON "Żywiec" (dca kpt. J.Szczerbaniewicz),
• kompanię forteczną,
• dwie baterie haubic 65 pułku artylerii lekkiej
• baterię artylerii górskiej (dca kpt. T. Semik)

Łącznie 1500 żołnierzy, 15 armat, 6 armat ppanc. i 20 ckm.

Obrona fortu Węgierska Górka - mapa

Przebieg działań

2 i 3 IX oddziały polskie skutecznie odpierały ataki niemieckiej 7 DP ze składu 14 Armii. Szczególnie zacięty opór stawiały załogi 4 schronów bojowych. Oddziały niemieckie, wsparte lotnictwem, zdobywały je kolejno przy użyciu miotaczy ognia. 2 IX, wobec zagrożenia skrzydeł armii "Kraków" załogi schronów otrzymały rozkaz wycofania się. Załogi, do których rozkaz nie dotarł, broniły się do 3 IX.

Straty niemieckie: ok. 200 zabitych i 300 rannych. Bohaterski opór oddziałów polskich w obronie pozycji ryglowej pod Węgierską Górką uniemożliwił niemieckiej 7 DP wyjście w dolinę Soły na tyły armii "Kraków" w celu rozbicia jej południowego skrzydła.