Armia "Prusy"
 Dowódca:
generał Stefan Dąb-Biernacki
Szef sztabu: płk dypl. Tomasz Obertyński
Skład Armii
Grupa północna:
13. Dywizja Piechoty (z Korpusu Interwencyjnego)
19. Dywizja Piechoty
29. Dywizja Piechoty
Wileńska Brygada Kawalerii
1. batalion czołgów (49 czołgów lekkich 7TP)
3. Pułk Artylerii Ciężkiej
11., 12. i 13. Dywizjon Artylerii Najcięższej
Grupa południowa:
3. Dywizja Piechoty Legionów
12. Dywizja Piechoty
36. Dywizja Piechoty
2. Pułk Artylerii Ciężkiej
50. Dywizjon Artylerii Lekkiej
Grupa Operacyjna Kawalerii Nr 1
81. zmotoryzowany batalion saperów
Lotnictwo:
2. kompania balonów obserwacyjnych
Sytuacja i opis zadańArmia "Prusy" była odwodem Naczelnego Wodza. Miała
wykonać przeciwnatarcie w kierunku Łodzi, Koniecpola i Radomska
lub na korzyść północnego skrzydła Armii "Kraków". Bitwa
nie miała być ostatecznym rozwiązaniem, a jedynie miała dać czas
innym oddziałom na odskok za linię Wisły, na drugą linię obrony
oraz miała uchronić Armie "Kraków" i "Łódź"
przed rozbiciem.
Podczas tworzenia planów strategicznych wykorzystania Armii "Prusy"
nie wzięto jednak pod uwagę faktu, że armia ta nie zdąży przeprowadzić
mobilizacji i koncentracji zanim Armie "Kraków" i "Łódź"
zostaną pobite w bitwie granicznej. Mobilizację jednostek Armii
przewidziano bowiem na 10-12 dzień mobilizacji powszechnej. Armia
"Prusy" nie otrzymała ponadto żadnych jednostek lotnictwa,
co znacznie zmiejszyło jej możliwości rozpoznania i komunikacji.
Miała jedynie 22 działa przeciwlotnicze, co czyniło ją bezbronną
wobec ataków lotnictwa niemieckiego.
Północna grupa Armii "Prusy" wzięła udział w bitwach pod
Piotrkowem Tryb. i Tomaszowem Maz., a następnie częścią sił wycofała
się za Wisłę. Grupa południowa została rozbita w bitwie pod Iłżą.
|
Bitwy z Niemcami 
Bitwy z Rosjanami 
Wojsko Polskie 
Jeżeli interesujesz się historią kampanii wrześniowej, uzbrojeniem, itp. i chciałbyś spróbować swoich sił w pisaniu artykułów na tematy z nimi związane, to skontaktuj się z nami. 
