Samochód pancerny Schwere Panzerspahwagen Sdkfz 231 6-Rad

Na przełomie lat 20-tych i 30-tych armia niemiecka miała zapotrzebowanie na szybki samochód rozpoznawczy.

Sdkfz 231 został zaprojektowany w 1929 roku na bazie podwozia ciężarówki Daimler-Benz, które wygrało konkurs podwoziami zakładów Magirus i Bussig Nag. Nadwozie było projektu Deutschen-Werke AG. Było zbudowane z blach pancernych o grubości od 8mm do 14,5mm. Samochód uzbrojono w karabin maszynowy MG-13 zamontowany w obrotowej wieży, później został zastąpiony przez MG-34. Wersja ostateczna otrzymała jeszcze działko 2 cm KwK 30. Sdkfz 231 był produkowany od 1932 do 1936 roku. Napędzany był silnikiem Daimler-Benz M09, co pozwalało mu osiągnąć prędkość do 65 km na godz. Załogę stanowiło 4 ludzi. W samochodzie znajdowały się dwa stanowiska do kierowania - na przodzie pojazdu oraz z tyłu.

Bojowo użyty w Polsce i we Francji. Z powodu słabego opancerzenia wiele Sdkfz 231 zostało zniszczonych. Szybko zastąpiony przez odmianę 8-kołową.

Dwa Sdkfz 231 służyły także jako wyposażenie pociągu pancernego Nr 3.

Dane techniczne