Armata 75mm wz. 1897 Schneider

W większości armii świata w okresie międzywojennym za najbardziej uniwersalny kaliber armaty uznawano 75mm. Armata 75mm wz. 1897 firmy Schneider była najbardziej popularnym działem lekkim Wojska Polskiego oraz wielu innych armii.

Armata przybyła do Polski w 1918 roku wraz z armią gen. Hallera. W latach dwudziestych Polska otrzymała dodatkowe armaty z Francji na mocy porozumienia o pomocy wojskowej. W 1924 roku zakupiono kolejnych 300 armat, a 108 uzyskano z Rumunii w wymianie za armaty wz. 02/26.

Armata miała donośność do 11'200m i szybkostrzelność do 12 strzałów na minutę. Z przodu miała zamontowaną tarczę o grubości 8mm. Stosowano szrapnele, granaty, granaty przeciwpancerne, pociski dymne i wskaźnikowe. Obsługę stanowiło 6 osób.

W 1937 roku niewielką ilość armat przystosowano do trakcji motorowej wymieniając koła drewniane na metalowe z oponą. Były one holowane przez ciągniki artleryjskie C7P lub samochody półgąsienicowe PZlnż. wz. 34. Były one stosowane jako broń przeciwpancerna.

We wrześniu 1939 roku dysponowano 1374 działami tego typu. Do walki wystawiono 39 pułków artylerii lekkiej (w pułku było 26 armat), 14 dywizjonów artylerii lekkiej, 11 dak i 2 dam.

Dane techniczne armaty 75mm wz. 1897 Schneider

Galeria