Armata przeciwlotnicza
40mm wz. 36 Bofors
W 1935 roku podjęto decyzję o rozbudowie sił przeciwlotniczych.
Postanowiono zakupić pierwszą partię dział za granicą, a następnie
rozpocząć własną produkcję. W tym celu podpisano umowę licencyjną
ze szwedzkim Boforsem na produkcję dział 40mm wz. 36 oraz zakupiono
60 gotowych dział i 8 rozłożonych.
Armata miała bardzo dobrą opinię i była już używana
nie tylko przez Szwedów ale też przez Holendrów i Belgów. Powstała
jako modyfikacja działa morskiego wz. 32. Później zamówienia złożyły
również Anglia, Węgry i Austria. Duży udział w projekcie działa
miał niemiecki koncern Kruppa, który posiadał udziały w szwedzkim
Boforsie.
Produkcję w Polsce powierzono zakładom w Starachowicach,
Stalowej Woli i Rzeszowie. Amunicję miały produkować Fabryka Amunicji
Skarżysko oraz Fabryka Nr 2 w Kraśniku.
Armaty Boforsa były przystosowane do holowania mechanicznego
ciągnikami C2P. Były to działa dobrej jakości, ale o małej donośności
w pionie - około 2700m - przez co nie były w stanie zwalczać większości
samolotów.
Postanowiono osiągnąć stan 638 sztuk, które miały
być na wyposażeniu OPL wojska oraz OPL obszaru kraju. Do wybuchu
wojny wyprodukowano tylko 414 dział, z czego jeszcze 168 sprzedano
do Anglii i Francji - co wzbudziło wiele kontrowersji i oburzenie
wśród społeczeństwa. Istnieje jednak możliwość, że sprzedane działa
były zamówione przez Boforsa, któremu brakowało mocy produkcyjnych,
gdyż zebrał zamówienia na 1500 sztuk. Tak więc Wojsko Polskie we
wrześniu 1939 roku dysponowało 314 (lub 350) działami przeciwlotniczymi
40mm - czyli zaledwie 49% założonego stanu.
We wrześniu 1939 roku zdołano uzbroić w czterodziałowe
plutony armat 40mm dywizje piechoty pierwszego rzutu i w dwudziałowe
plutony brygady kawalerii - łącznie 148 armat. Wiele z nich nie
dotarło jednak do swoich jednostek, gdyż zostały zatrzymane do obrony
obiektów wewnątrz kraju. Znane są również przypadki skutecznego
użycia armat do obrony przeciwpancernej. Dla OPL kraju przeznaczono
162 armaty w 81 dwudziałowych plutonach (46 wojskowych, 23 fabryczne,
12 lotniczych). OPL wybrzeża posiadała 18 dział, OPL CWOPP miała
14 dział, a 8 pozostawało w ośrodkach zapasowych.
Dane
techniczne armaty przeciwlotniczej 40mm wz. 36 Bofors
Obsługa |
5 osób |
Kaliber |
40mm |
Rok produkcji |
1936 |
Kraj produkcji |
Szwecja/Polska |
Masa w pozycji bojowej |
2320-2350kg |
Długość w pozycji bojowej |
- |
Szerokość w pozycji bojowej |
- |
Wysokość w pozycji bojowej |
- |
Długość lufy |
56,2 kalibry |
Kąty podniesień |
-5° +85° |
Donośność maks. / min. |
pozioma 3950-4275m
pionowa 2740-2800m |
Szybkostrzelność |
teoretyczna 120 strz./min
praktyczna 40-60 strz./min. |
Szybkość początkowa pocisku maks. / min. |
800-950 m/s |
Masa pocisku / ładunku |
0,91-0,93kg |
Czas montażu / demontażu |
- |
Trakcja |
C2P |
Maksymalna szybkość holowania |
- |
Galeria
Armata 40mm wz. 36 Bofors rozbita podczas walk nad Bzurą.
|