Lublin R.XIII D ter/hydro

W latach 1933-34 skonstruowano 20 sztuk
R.XIII ter/hydro w różnych wersjach na podstawie wersji R.XIIID. Samoloty
stancjonowały w Pucku i były podstawowym
sprzętem lotnictwa marynarki. We wrześniu
1939 roku 10 maszyn znajdowało się w eskadrze
liniowej i 5 w szkolnej. Po zbombardowaniu
Pucka 1 września ocalałe samoloty przerzucono
na Hel. Większość maszyn została uszkodzona
podczas ataków samolotów niemieckich 2 i
3 września i nie nadawała się do lotów.
Ocalał jedynie Lublin R.XIIIG, na którym
wykonano jedyne 2 loty bojowe w kampanii
wrześniowej (w tym nocny atak na Gdańsk
7/8 września). 8 września wszystkie wodnosamoloty
zostały zniszczone podczas ataku lotnictwa
niemieckiego. Samolot był uzbrojony w 1
ruchomy k.m. 7,9mm oraz 6 bomb po 12,5 kg.
Dane techniczne
|
R.XIIID |
Prędkość maks. [km/h] |
195 |
Pułap normalny [m] |
4'450 |
Zasięg [km] |
600 |
Uzbrojenie [mm] |
1x7,9 Vickers K lub 1x9,00 Lewis, wyrzutnik bomb i bomb głębinowych |
Udźwig [kg] |
- |
Załoga [osób] |
- |
Podwozie |
wymieniane pływaki metalowe, podwozie kołowe i narty |
Silnik |
gwiazdowy Škoda-Wright J5 Whirlwind |
Moc [kW/KM] |
162/220 |
Długość [m] |
8,46 |
Rozpiętość [m] |
13,25 |
Wysokość [m] |
2,76 |
Powierzchnia
nośna [m2] |
24,5 |
Masa własna [kg] |
962 |
Masa całkowita [kg] |
1'130 |
Wznoszenie [m/s] |
- |
Paliwo [l] |
- |
Konstrukcja |
mieszana, dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy jednosilnikowy |
|