ORP "Orzeł" był jednym z dwóch bliźniaczych, nowoczesnych okrętów podwodnych zamówionych w holenderskich stoczniach (drugim był ORP "Sęp"). Okręty były budowane w dwóch różnych stoczniach i miały pewne różnice techniczne. Fundusze na okręty pochodziły w dużej mierze ze składek społeczeństwa oraz żołnierzy.
ORP "Orzeł" był oceanicznym okrętem podwodnym zdolnym do długiego przebywania z dala od baz. Posiadał dobre uzbrojenie torpedowe, działo 105 mm oraz uzbrojenie przeciwlotnicze - dwa działka Bofors 40 mm oraz nkm 13,2 mm Hotchkiss.
ORP "Orzeł"
po kilku dniach patrolowania udał się na Gotlandię, a następnie do Talina. Po ucieczce z internowania przedarł się 14 października do Wielkiej Brytanii.
Zatopił poźniej "Rio de Janeiro"
w czasie inwazji na Norwegię. 29 maja 1940
zatopiony w niewyjaśnionych okolicznościach. Poznaj pełne dzieje ORP "Orzeł" w okresie wojny
dopuszczalna 100 m, peryskopowa 10-12 m, czas zanurzania 50 s
Wyporność
nawodna 1110 t, podwodna 1473 t
Silniki
2 silniki wysokoprężne typu 6QD42 Sulzer o łącznej mocy 4'740 KM,
2 silniki elektryczne typu Brown Boveri o łącznej mocy 1'100 KM,
baterie akumulatorów 200 ogniw
Prędkość maksymalna
nawodna 19,4 węzła, podwodna 9 węzłów
Zasięg
nawodny 7000 Mm / 10 węzłów, podwodny 100 Mm / 5 węzłów
Zapas paliwa
normalny 67,5 t, pełny 123,5 t
Czas nieprzerwanego pobytu pod wodą
20 godzin przy prędkości 5 węzłów
Autonomiczność
90 dni
Uzbrojenie
1x105mm Bofors wz.25 na lawecie L/41,
2x40mm wz.36 na lawecie L/60 typu Bofors
w wodoszczelnej studzience na kiosku,
1x13,2mm nkm Hotchkiss na podstawie morskiej R4SM,
12 wyrzutni torpedowych 550 mm z reduktorami do torped 533 mm
(4 wyrzutnie na dziobie, 4 na pokładzie śródokręcia i 4 na rufie),
20 torped
Załoga
6 oficerów i 54 podoficerów i marynarzy
Galeria
Sylwetka okrętu podwodnego ORP "Orzeł"
Duża część funduszy na okręt pochodziła ze składek społeczeństwa w ramach Funfuszu Obrony Morskiej.